«Η μη αναστρεψιμότητα του χρόνου» (...) 208

Υπάρχουν στιγμές που δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την αυθεντικότητά του, ειδικά για την έκφραση λογική και πειστική ιδέες που προκύπτουν από τα στοιχεία και την επίδειξη τους.

Είναι ό, τι συμβαίνει όταν έχετε μια μόνο λέξη, το αληθινό του εαυτό, προϋποθέτει να αποδεικνύεται είτε με πράξεις ή ενέργειες, την προφανή σαφήνεια.

Η λέξη έχει μια τιμή, και μπορεί να είναι υψηλότερες ή χαμηλότερες, αλλά είναι φυσικό ότι η υπακοή σε ορισμένα «δεδομένη λέξη" να αναγνωρίζονται ως τέτοια.

Στη ζωή και στο χρόνο, επειδή ζούμε σε μια κοινωνία όπου η σχέση είναι διαφορετική, κοινωνική, οικογενειακή ή επαγγελματική στόχοι καθορίζονται στάση του σώματος στο οποίο να σέβεται όλους όσους επικοινωνούν μαζί μας για να γίνει σεβαστή.

Έτσι, η λέξη παίζει στην κοινωνία τέτοιας σημασίας (...) ως «αέρας που αναπνέουμε" μέσα από αυτό είναι δυνατόν να προσεγγίσουμε διότι προσδιορίζει μια σειρά από ανάγκες, βάζοντας τον εαυτό τους διαβιβάζει για να αλληλεπιδράσουν.

Η λέξη συνδέει τους ανθρώπους και αυτή την κοινωνία, έτσι ώστε να είναι εγκάρσια προς τον κόσμο γύρω μας, ειδικά η αυθεντικότητα ότι οι γραμμές λέξη εμπνέει σταθερότητα και την εμπιστοσύνη.

Πράγματι, οι κοινωνίες δημιουργούν τους κανόνες που της επιτρέπουν να εξυπηρετήσει ένα ολόκληρο σύμπαν των ανθρώπων, για τη θέσπιση ενός ενιαίου προτύπου που επιβάλλει την υποχρέωση συμμόρφωσης με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που όλα συνδέονται.

Προβλεψιμότητα της διεκδικητική συμπεριφορά κατά τη συμπεριφορά των ανθρώπων, είναι επίσης η στενή δυνατότητα για τη συμμόρφωση με τα πρότυπα, τους νόμους και τους κανονισμούς, διότι συνδέει μια ολόκληρη κοινωνία ότι ο σκοπός.

Σε αυτό το σχέδιο, είναι δυνατό να οικοδομήσουμε μοτίβα κοινωνικότητα που συγκλίνουν προς την ευημερία όλων, στο έργο στον ενικό, συγκεκριμένο άτομο, ιδίως, να αρχίσουν να εξαπλωθεί ως επιτακτική ανάγκη την πραγματικότητα της εν λόγω συμμόρφωσης.

Η ευημερία είναι πληθυντικό επειδή καλύπτει ένα μεγάλο σύμπαν των ανθρώπων, που προορίζεται να παρέχει την επιθυμητή ποιότητα της ζωής.

 Κατά συνέπεια, υπάρχουν πτυχές της κοινωνικής ζωής, που δεδομένης της σημασίας τους, οι σχετικές με τη ρύθμιση ορισμένων μέτρων με στόχο την αποτελεσματική τήρηση και υγιούς διαβίωσης.

Επιταγές αναγκαία σε μια κοινωνία στην οποία η αυτονομία του καθενός είναι, επίσης, ασκείται από όλους, επειδή βλέπουν τους εαυτούς τους να διαχειρίζονται με απόλυτη ελευθερία.

Έμμεσες καταστάσεις είναι ουσιαστικά εκείνοι που δεν είναι ορατό, έχουν την κατάλληλη θεραπεία, επειδή είναι η μεγάλη σύμπαν του αναπόφευκτου αυτών των υποθέσεων.

Έτσι ώστε ο χρόνος », είπε ο" ορισμένες συμπεριφορές, ειδικά για την ενεργή παρουσία τους σε όλα αυτά που κάνετε, από τον τρόπο που το πρόσωπό σας πριν από την ανθρωπότητα αντανακλά αυτή την πραγματικότητα.


Έτσι, η προσδοκία μπορεί να αφήσει κάποιες περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το θέμα μας «μη αναστρεψιμότητα του χρόνου», έκανε με αυτόν τον τρόπο. Antonio Cardoso