"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 256

Het ontwikkelt zich in een bepaalde persoon het gevoel van verantwoordelijkheid, een angst die grijpt met de bedoeling om een ​​route hij denkt dat het beste is voor zijn verklaring en bewijzen na te streven.

In feite is in het leven dat we leven in een constante zoektocht gebeurt in het vinden van de beste weg (...), om werk en welzijn te consolideren.

Op sommige momenten, is zich ervan bewust dat het noodzakelijk om het beste pad te vinden is is degene die de veiligheid en het comfort brengt, omdat je een innerlijke stem van het onderbewuste die wijst in die richting te voelen.

Echter, de fouten begaan door de negatieve ervaring, helpen om te buigen, waarna het pad van rust en harmonie, degene die de onbalans en onrust tegenwerkt.

Je kunt niet onopgemerkt en de lessen vooral die zelfs ongunstig tijden waarin reflectie en inzet voor veranderen als gevolg van een aantal haperingen trekken bestond negeren.

Maar soms gebeurt later aan de horizon dat de richting waarin dit wil volgen, de beschikbaarheid weer iets nieuws te hebben verbeterd vol overtuiging geworden.

Uiteraard gebeurt in het leven van mensen, sommige conflicten en onevenwichtigheden, tot opvolger van een licht dat duidelijkheid iets onduidelijk dat de visie belemmert om te beslissen om bepaalde route te wijzigen zal geven.

Echter, er reacties en gedragingen in strijd zijn met de veranderingen te weerstaan, in feite terugkeert in vele situaties, een geest die absoluut adverse change pas later dat slecht resultaat evalueert reageert.

Het pad dat zogenaamd de moed en enthousiasme te kiezen, vooral omdat zij geloven in iets wat op basis van concrete, waarop de zekerheid dat is sterk design waar alles is ontketend brengt.

Omdat de beperkingen grenzend aan een aantal situaties, en degenen die iemands gemak, hebben de goedkeuring en de uitoefening bepaald doel, aan de ene kant.

Aan de andere kant, het is goed voor bepaalde mensen die in normale omstandigheden niet in staat om te beslissen, omdat ze beschaamd over de beperkingen, lasten en dwang zijn.

Wat natuurlijk, in het kader van deze beperkingen voor de inhoud stimuleert en aanmoedigt om deze teruggetrokken gedrag te verlaten.

Na verloop van tijd, we genieten van een bevoorrechte positie, want tijd is altijd aan de genade van zijn protagonisten, de gezonde relatie heeft met de mensheid in het algemeen en bepaalde persoon in het bijzonder.

Deze medeplichtigheid tijd en de mensheid, zijn voorouders, een relatie die ze onlosmakelijk met elkaar bindt.


Dus in afwachting van onze discours kan wat meer inzicht te laten over de 'onomkeerbaarheid van de tijd ", die op deze manier. Antonio Cardoso