"De Mënscherechter vun Zäit" (...) 298

An der Zäit hu mir liewen an, et ass ëmmer Plaz fir kritesch Reflexioun iwwert e bestëmmten Thema, fir glafwierdeg a Terrain ze iwwerpréifen, verschidde Meenungen, wouduerch Rücksicht an detailléiert Diskussioun vun verschidden Aspekter.

Datt besonnesch "Zäit" ginn virgesinnen dësen Diskussiounen, am-intensiver Analyse vun der Sensibiliséierung, virun allem vun de Schwéierpunkt vu Konflikter, déi duerch d'Moderatioun vun Rigueur an dës Debatt néideg blurred sinn.

An verschidden Ëmstänn, soll eng gewësse spezifesch Zäit wou verschidden Themen net matkrut opgeschobe ginn, mä an der Resolutioune vun de verschiddene Situatiounen diskutéiert ubruecht.

Den Zweck vun ausléisen kriteschen Denken ass fir verschidden Erfahrungen an der Form vun Schauspill an denken iwwer verschidden Themen ze huelen.

An déi Diskussioun, déi Privilegien d'interventional Fuerschung a kritesch vun verschidden Froen op déi mer e puer Froen Adress, dorënner "Mënsch Spezifizitéit" ass am Häerz vun all de Problemer.

Anere Kontexter konsideréiert, aus Kontext ze Kontext gefächert an d'Wuelsinn vun Themen Approche ganz am Kär vun der "Problem" mat Spezifizitéiten, no deenen, déi am Detail all d'Differenz mécht.

Am Liewen an Zäit, mir hunn Zeien onermiddlechen Striewen (...) den humanization, ass den Haaptproblem, an ass op d'Situatioun vum Mann als mënschlech Persoun wëssenschaftlech "eng Aarbecht zu Fortschrëtt," wann mir op der enger Säit hir finitude als kierperlech Existenz betruecht , eng "Liewen saachen" wunnen.

Op der aner Hand, dass de Charakter absorbéieren an déi Mann a Fra, ass eng Realitéit.

Mä méi mënschlech, virun allem an eisen Akten an Aktiounen, Behuelen an konfirméiert, ass ganz verschidden allem de Gebrauch mir fastidiously lieweg ginn !.

Villäicht d'Tatsaach, datt mir zu hiren "Essenz" wësst net, an dat obscurantism schounen.

Well d' 'Material Erfahrung "Dag-an-Dag zu auszeüben, well all Dag" gebuer ginn a stierwen, "eng Musse weider vun eise mënschlech Konditioun.

Allerdéngs hunn d'Erfahrung mir ass méi Material wéi "all aner" well dat onbekannt.

D'finitude vun der mënschlecher Arten ass fir d'Material Welt beschränkt, wat déi aktuell global Plaz ass, wou mer liewen, awer, datt Liewen an der Optriede vum Uergel Echec a Material extinguished geformt sinn.

An dës Virgab datt Mënschlechkeet definitiv proposéiert ass, mécht se d'Nofro dass "d'Affär humanization" niewent der Inaccessibilitéit vun hirem Verständnis Ugrëff.

Well mer just e "virleefeg" Period vum Liewen liewen, well et, an d'Mënsche virugin e ganzt ass, sou ass et voll ass, geschitt wat ass dat nëmmen zu engem Deel liewen dass dës eemoleg Erfahrung ass, dass Mënschheet "Material Liewen" huet.

Als logesch ass, well d'purem vun eigentleche Liewen ass net dat "Liewen saachen" mir am liewen, et ass eng Komponent "iwwernatierlech", an zwar ass et d'Séil-Geescht, datt fir déi mir am Moment Material Welt dëser Erfahrung net hun mir liewen an .

Eng Erfahrung "onbekannt", gehéiert zu der "iwwernatierlech", sou d'Komplexitéit vun der Matière ass et enthält diametrically géint hir Wëssen, net kompatibel mat der bestehend Material Welt, well se anescht Realitéite (...) sinn.

Mat natierlech, wéi konnt mir de "iwwernatierlech" virzegoen? Et ass eppes onbekannt datt, och duerch hir antagonism Schnéischaueren, ass et net miscible Materialien an iwwernatierlech?!

Sou ass de "Material Liewen" mir an d'aktuell Situatioun liewen wou mir stinn, déi eis global Raum ass, ass eng "Aarbecht an Fortschrëtt".

Mir liewen an der likeness vun "Salle Sall" wéi d'antechamber vun richtege Liewen (...) datt et net Material ass, mee "iwwernatierlech".

Sou, an der Erwaardung, datt eis Ried e puer méi Abléck op d'Thema vun den "Mënscherechter vun Zäit", huet an dëser Aart a Weis kënne verloossen. Antonio Cardoso