"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 300

In het leven en de tijd waarin we leven en momenteel in deze situatie, omdat we situeren in het jaar 2017, is gebeurd, dat er mensen zijn die ik ontmoet sporadisch, omdat ik me niet voor een lange tijd niet te zien.

En vraag Me: Dus wat je gemaakt? Waar je naartoe gaat? Wat doe je?

Antwoord: Ik ben het schrijven van een boek over de 'onomkeerbaarheid van de tijd ", dan ondervraagd me, maar wat is het? Dan uitleggen; Bijvoorbeeld: "De onomkeerbaarheid van de tijd" is mijn thema is:

"Het moment van nu, dit moment is uniek en onherhaalbaar (...), en vooraf meer aan andere omstandigheden, uit te leggen. Waarom we ouder worden (...)"

Natuurlijk, omdat we organisch gevormde lichaam materie, de gevoeligheid van de geleidelijke en constante verzwakking van het lichaam, een realiteit, verwijst ons naar zijn orgaanfalen, waardoor we niet langer leven.

En derhalve het resultaat van deze "dilemma", een toestand van "moeilijk op te lossen, 'onaanvaardbaar omdat de uitkomst, is het niettemin pijnlijk voor de overgrote meerderheid van de mensen.

Deze centrale vraag in desprendermos van het leven (...), brengt ons in een verplichte contingency, omdat we in het bezit zijn van een body-kwestie, terwijl het fysieke bestaan ​​van een "life stuff" te leven.

In feite is het materialisme, dat is de helling voor het genot van materiële goederen, alsmede hun vraag, dat de mensheid in deze helse run, waardoor het van essentieel belang voor hun overleving.

Deze rijkdom in het nastreven van deze goederen echter gekenmerkt door de vergankelijkheid van deze onverzadigbare behoeften, zijn de overdreven consumentisme zonder grenzen.

Echter, de essentiële uitgedrukt door een "bovennatuurlijk wezen" dat de waarheid wordt verteld, er is weinig of niets bekend is over haar.

Met betrekking tot dit aspect van de "bovennatuurlijke bestaan," omdat het leven dat de mensheid neemt de huidige mondiale ruimte waar we wonen, is alleen de "materiële bestaan", hebben we voor lief, omdat we elke dag te oefenen.

Met name de huidige materiële wereld waarin we leven, "worden geboren en sterven", deze existentiële eindigheid die, terwijl "fysieke bestaan", het leven in een materieel lichaam.

Het is zeker de menselijke ervaring, omdat we autonoom worden gemaakt door het lichaam-materie, vergankelijk, onderhevig aan de natuurlijke wetten die onze uitsterven van de zaak is een feit.

Er moet echter worden opgemerkt dat de "menselijke specificiteit" die worden gevormd, is het materiaaldeel, dat fysiek bestaan, verpakt in een stoffelijk lichaam, en een ander deel "bovennatuurlijke", die ziel spirit.

Deze laatste voorwaarde 'bovennatuurlijke', dat is de ziel, geest, is een andere dimensie van het leven (...) waarvoor we zojuist gezegd en geëxtrapoleerd (...), in het bijzonder voor de "complexiteit".

Het is onmogelijk om belangrijke overwegingen weven, gezien de "ontoegankelijk", die echter verlaat, voorzien in de opzet van zijn kennis als diametrale tegenstelling tussen "bovennatuurlijke en het materiaal."

Zo is in vergelijking met de onderliggende antagonisme dat deze realiteit voorrang (...) wordt aangenomen.

Wij denken echter dat nooit onze huidige materiële wereld zal de kennis van de 'bovennatuurlijke' hebben duidelijk omdat ze verschillende werkelijkheden, het 'bovennatuurlijke verantwoordelijke bovennatuurlijke visie, "deze" onbereikbaarheid is de' eeuwige dilemma ".

Dus in de verwachting dat ons spreken wat meer inzichten kunnen verlaten voor wat betreft de "onomkeerbaarheid van de tijd", op deze manier gemaakt. Antonio Cardoso