«Η μη αναστρεψιμότητα του χρόνου» (...) 313

Κάθε πρόσωπο που ζει μια παρουσία, μια συγκεκριμένη ύπαρξη στο μεγάλο «χρονοδιάγραμμα» που οριοθετεί ένα συγκεκριμένο «χρόνο ζωής».

Αυτή ακριβώς είναι η στιγμή της επίγειας διαμονής, το συγκεκριμένο άτομο ζει σε «υλικής ζωής», ενώ υποβάλλεται σε φυσική ύλη του σώματος, φθαρτά.

Αυτό είναι τι συμβαίνει με την ανθρώπινη κατάσταση για να ζήσει μια «χρόνο ζωής» σε ένα σώμα-ύλη, επιρρεπή σε φυσικούς νόμους από το φαινόμενο της υποβάθμισης.

Μόλις έτσι η ανθρωπότητα αποτελείται από οργανική ύλη του σώματος-Fi αναλώσιμων μια ορισμένη μονιμότητα ως "διάρκεια ζωής"

Κάθε άτομο θα έχει αναπόφευκτα το χρόνο να σας ταιριάζει, αν το Χ ή Υ, αλλά είναι μεταβλητή από άτομο σε άτομο.

Η ανθρώπινη φύση θεωρείται ως ένα οργανικό κατάρτισης μοντέλου "sui generis" και το υλικό, που ζουν στο σημερινό παγκόσμιο χώρο όπου ζούμε, υπόκεινται σε «διάρκεια ζωής» για το σκοπό αυτό το θέμα σε ένα υλικό σώμα.

Και στην περίπτωση της ύλης, σβήνει αναπόφευκτα, αν αυτός είναι ο σκοπός του, περιέργως την ίδια «μοίρα» της ανθρωπότητας, φινίρισμα ως φυσική ύπαρξη, που ζουν σε ένα σώμα-ύλης, αναλώσιμων.

Σε αυτό το υλικό πλαίσιο που διέπει την "ανθρώπινη αδυναμία» που προβλέπει το τέλος του θέματος, αυτό το ριζοσπαστισμό ", χωρίς εάν και αλλά," μετά από όλα είναι το υλικό του ανθρώπινου είδους περιεχόμενο με αυτό το τραγικό τελειώνει η εξαφάνιση του θέματος είναι ένα γεγονός.

Η ευπάθεια που συμβαίνει στην ανθρωπότητα γενικά και στο συγκεκριμένο πρόσωπο, επειδή κάτοχος της ύλης του σώματος, ενώ η φυσική ύπαρξη να ζήσει μια «ουσία της ζωής».

Είναι όμως η ανθρώπινη πραγματικότητα και ότι εκφράζεται επίσης από τον περιορισμό ενός δεδομένου χρόνου, όπως «διάρκεια ζωής»

Αν λάβουμε υπόψη ότι η «διάρκεια ζωής», η οποία ορίζεται με σαφήνεια από την άποψη ενός υγιούς, έντονη λαμβάνεται για τα ζωτικά σημεία που μεταφράζει την υγεία και την ευεξία, από τη μία πλευρά.

Από την άλλη πλευρά, η αντίθετη περίπτωση θεωρείται οργανική ανεπάρκεια που παρουσιάζεται στην «κάποιος», όταν παύει να έχει αυτά τα ζωτικής σημασίας έννοια παύει να ζήσουν, γιατί αποτυχία σημαίνει την εξαφάνιση της.

Έτσι, είναι προφανές πάνω απ 'όλα να αποδεχθεί την "κατάσταση" εγγενούς ανθρώπινης ανασφάλειας, το οποίο μεταφράζει την ευθραυστότητα υποβάλλονται σε μικρής διάρκειας, το οποίο σημαίνει ότι η ζωή είναι εφήμερη, καθώς μόνο ξαφνική και παροδική (...).


Εν αναμονή της μπορεί να κάνει μερικές σκέψεις σχετικά με το θέμα της "μη αναστρεψιμότητα του χρόνου», έκανε με αυτόν τον τρόπο. Antonio Cardoso