«Η μη αναστρεψιμότητα του χρόνου» (...) 315

Ο χρόνος εκφράζεται στη ζωή του «κάποιος» είναι ισοδύναμο με ένα ορισμένο ποσό της φυσικής ύπαρξης στην «χρονοδιάγραμμα» που ξεκινά κατά τη γέννηση και άκρο του.

Αυτό το χρονικό πλαίσιο είναι συνδεδεμένο με μια ιδιαίτερη εμπειρία που ζει σε ένα σώμα-ύλη στην τρέχουσα παγκόσμια διάστημα ένα «ζωντανό υλικό."

Οι στόχοι των ανθρώπων είναι πολλές, αλλά μια ενιαία άποψη υπήρξε η «λυδία λίθος» ζήσει μια μακρά και υγιή ζωή, η οποία χαρακτηρίζεται από την ποιότητα της ζωής στις συνθήκες της προσωπικής και κοινωνικής ζωής, εκφράζουν αυτή την πραγματικότητα.

Η προοπτική της έννοιας της ανάπτυξης της ποιότητας της ζωής στην κοινωνία, έχει προκαλέσει μεγάλη σημασία στην εύρεση συγκεκριμένα μέτρα και δράσεις για την εφαρμογή των κατάλληλων μηχανισμών που καλύπτουν τις άμεσες επείγουσες και επείγουσες καταστάσεις.

Ειδικά από το πλήθος των καταστάσεων που είναι επείγον να δώσει την κατάλληλη λύση, ιδέες και νέες έννοιες της ερμηνείας και ανάλυσης των διαφόρων εικασιών previligiando την ευημερία και την ποιότητα που εκφράζεται στην ποιοτική πτυχή της ζωής των ανθρώπων.

Λαμβάνοντας υπόψη τη σωματική και ψυχολογική ευεξία, καθώς επίσης και η πολιτιστική, ηθική ή θρησκευτική, για να καθοριστεί η συμβίωση, την επίφαση μιας «ταχύτητα» τέλεια, μια δραστηριότητα που μεταφέρει σε ένα σύνολο που δίνουν τα καλύτερα αποτελέσματα για την κοινωνία γενικότερα.

Η ευημερία εκφράζεται από την ποιότητα της ζωής, έτσι ώστε να είναι η κοινωνική και ανθρώπινη ανάπτυξη που συγκεντρώνει τις κύριες ιδέες, ένα σύνολο συγκεκριμένων, άμεσων και καθημερινή πραγματικότητα που πρέπει να έχετε για να προχωρήσουν.

Ωστόσο, υπάρχει μια πολύ στενή σχέση μεταξύ της κοινωνικής ανάπτυξης, η οικονομική δύναμη που συντηρεί αυτά τα υποκείμενα μέτρα για τις κύριες ιδέες, ένα σύνολο συγκεκριμένων, άμεσων και καθημερινή πραγματικότητα.

Ωστόσο, το επίκεντρο αυτών των πραγματικοτήτων είναι θολή με μια κρίσιμη κατάσταση των χωρών με τη μεγαλύτερη δυνατή να εφαρμόσει μια σειρά μέτρων, και οι φτωχές χώρες όπου το κατώτατο ποσό διαβίωσης για να ζήσει είναι ανύπαρκτες.

Η αναντιστοιχία αυτή αποτρέπει ακολουθήσει ένα μονοπάτι που οδηγεί την καλύτερη εγγύηση της βιωσιμότητας, αλλά είναι ανύπαρκτο πρόσωπο η επισφάλεια των χαρακτηριστικών που εμφανίζουν κακές συνθήκες για να εκπληρώσει μια σειρά απαιτήσεων που θα ήταν αναγκαία για να αλλάξει η σημερινή κατάσταση.

Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν τόσες πολλές κοινωνικές ανισότητες, όπου οι ενδεείς και τους φτωχότερους ανθρώπους, στερούνται της ελάχιστης να επιβιώσουν στην οικονομική πτυχή γίνεται όλο και πιο εμφανές έλλειμμα που παραμένει και ότι σέρνει δυστυχώς, μια ολόκληρη κοινωνία υποβάλλεται σε ανικανότητα στο πρόσωπο της αντοχής οικονομικών.

Στη ζωή και στην εποχή που ζούμε να παρακολουθήσουν αυτήν την κοινωνική ανισορροπία, ωστόσο, μια χρήσιμη συμβολή που απαιτείται, μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του ανθρώπου στην κοινωνία, που είναι επείγον να υποστηρίξει τις στρατηγικές που συντονίζεται με άλλους φορείς.

Βεβαίως, θα πρέπει να δοθεί προσοχή όσον αφορά τον κοινωνικό τομέα, με διάφορες δράσεις που θα πρέπει να επικεντρώνεται σε ορισμένα βασικά ζητήματα: όπως η υγεία και πρόνοια, τη διατροφή, τη στέγαση, την αποχέτευση, την εκπαίδευση, την εργασία και το περιβάλλον.

Κατά συνέπεια, υπάρχει πολλή δουλειά μπροστά που αξίζει τη δέσμευση μιας ολόκληρης κοινωνίας, στην οποία ο κεντρικός ρόλος του κράτους να αναλάβει την ευθύνη για τη διατήρηση και παρέχοντας μια καλύτερη και ευτυχισμένη ζωή για όλους.

Έτσι, η προσδοκία μπορεί να αφήσει μερικές σκέψεις σχετικά με το θέμα των «μη αναστρεψιμότητα του χρόνου." Antonio Cardoso