terça-feira, 27 de junho de 2017

«Η μη αναστρεψιμότητα του χρόνου» (...) 344





Ζωή (...) είναι θραύσματα ενός ολόκληρου ενώνει και χτίζει κλάσμα κλάσμα, κομμάτι κομμάτι για να σχηματίσουν ένα σύνολο.

Τα θραύσματα αυτά αντιπροσωπεύουν το έργο, τη δέσμευση και την αφοσίωση κάθε μέρα που προστίθεται ένα μέρος ή το κομμάτι που θα αποτελούν το σύνολο, ένα διαφορετικό σύνολο των τεράστιων «πράγματα».

Όπου τα πάντα είναι ανύπαρκτη, όταν πρόκειται για την οικοδόμηση κάτι (...), στην οποία μαζί αποτελούν αυτό το ποσό των στοιχείων.

Έτσι, η ικανότητα των ανθρώπων, μεταφράζει την εγγενή αξία πιθανό να δημιουργήσει ακόμη και στη φαντασία, και προεκτείνουν στην πραγματικότητα αυτό που οραματίστηκε για τον εαυτό τους, όπως ισχύει.

Η σκηνοθετημένη πραγματικότητα κάθε μέρα για την υποτιθέμενη ζωή που επιθυμούμε εκτιμούμε όλοι το ομοίωμα ενός μίγματος των συναισθημάτων, επιθυμιών, τις προσδοκίες, τις ανησυχίες αλλά και την απογοήτευση, την απογοήτευση, παρεξήγηση ή απογοήτευση.

Φυσικά είναι το «σκηνικό της πραγματικής ζωής», που αντιπροσωπεύεται με διάφορες ιστορίες στις οποίες μερικοί άνθρωποι βλέπουν τους εαυτούς τους με διάφορες λεπτομέρειες, αλλά εξέφρασε κάποια απογοήτευση.

Επειδή, η βασική ιδέα ότι κάποιος έχει είναι αυτή που περιλαμβάνει την κατασκευή μιας επαγγελματικής ζωής, όπου οι άνθρωποι είναι εφοδιασμένα με διάφορα εργαλεία για τη διατήρηση δυσκολίες.

Όταν κάθε αλλαγή που τυχόν εικασίες, να συμμετέχουν σε άλλες δραστηριότητες, όπως είναι ενεργοποιημένη με συμβατό εμπειρία.

Βάλτε αυτό το επαγγελματικό θέμα, είναι λογικό να γνωρίζουν ότι η ζωή μπορεί να είναι πλήρως ξεπεραστεί αυτή η δυσκολία, ιδιαίτερα για τη χορήγηση βασική πηγή εισοδήματος.

Και έτσι συνεχίζει τις «επόμενες σκηνές,» πιστεύεται να οικοδομήσουμε μια οικογένεια που αποτελείται από τον σύζυγο, τα παιδιά, που χαρακτηρίζεται από μια υγιή συνύπαρξη στην οποία κάθε μέρα ανανεώνεται αυτή η ευτυχία είναι εφικτή επειδή βρίσκεται μαζί μας.

Στη ζωή και στο χρόνο που ζούμε, όπου η έγκριση των άλλων, μπορεί ή δεν μπορεί να είναι σχετικές, αλλά το καθένα είναι που θα πρέπει να γνωρίζουν το «καλύτερο» για εσάς.

Η έκφραση «γνωρίζοντας τον εαυτό του», αναφέρεται στην ανακάλυψη του εαυτού μας, όχι οι άλλοι θα γνωμοδοτήσει σχετικά εμάς, πρέπει να υπάρχει μια συγκεκριμένη γνώση που περνά μέσα από την ενδοσκόπηση, με κριτική ανάλυση και αυτοκριτική.

Έτσι, όλα αυτά που είπε, έχει αναπόφευκτα να κάνει με την καθημερινή ζωή, καθώς αντιμετωπίζει μη αναστρέψιμη απρόβλεπτα (...), η οποία ανταγωνίζεται ορισμένους ανθρώπους να αξιολογήσουν ό, τι καλύτερο μπορεί να αποβλέπουμε.


Εν αναμονή της πιο μπορεί να αφήσει κάποιες σκέψεις σχετικά με το θέμα μας, το «μη αναστρεψιμότητα του χρόνου.» António Cardoso

Sem comentários:

Enviar um comentário