"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 344

Leven (...) zijn fragmenten van een geheel verbinden en bouwt fractie fractie stuksgewijs een geheel vormen.

Deze fragmenten vertegenwoordigen het werk, de inzet en toewijding van elke dag die een deel of stuk dat het geheel een gevarieerde set van enorme "dingen" zal vormen wordt toegevoegd.

Waar alles ontbreekt, wanneer iets (...) bouwt, om die samen dit bedrag van de elementen.

Dus het vermogen van mensen, vertaalt de intrinsieke waarde waarschijnlijk zelfs in de verbeelding te creëren, en extrapoleren naar de realiteit wat wordt voorzien voor zichzelf waar.

De geënsceneerde realiteit van elke dag voor de veronderstelde leven we verlangen we waarderen alle de gelijkenis van een mengsel van emoties, verlangens, aspiraties, angsten maar ook frustratie, teleurstelling, misverstand of teleurstelling.

Natuurlijk is het de "scene van het echte leven," vertegenwoordigd met een aantal verhalen waarin sommige mensen zichzelf zien met verschillende details, maar had enige teleurstelling.

Omdat de basis-idee dat men heeft is er een die de bouw van een professionele leven, waar mensen worden voorzien van diverse hulpmiddelen om moeilijkheden te ondersteunen gaat.

Bij elke wijziging dat elk vermoeden, kunnen deelnemen aan andere activiteiten, zoals het wordt geactiveerd met compatibele deskundigheid.

Zet deze professionele kwestie, is het logisch om te beseffen dat een leven vol kan worden overwonnen dit probleem, in het bijzonder voor het verkrijgen van deze essentiële bron van inkomsten.

En zo blijft "de latere scènes," wordt gedacht aan een familie samengesteld door de echtgenoot, kinderen, gekenmerkt door een gezond samenleven in die elke dag vernieuwd dit geluk binnen handbereik is, omdat het ligt bij ons op te bouwen.

In het leven en in de tijd waarin we leven, waarin de goedkeuring van anderen, al dan niet relevant zijn, maar zoals elk is wie moet de "beste" voor u te leren kennen.

De uitdrukking "zelfkennis", verwijst naar de ontdekking van onszelf, niet anderen menen op ons, er moet een specifieke kennis die gaat door introspectie, met een kritische analyse en zelfkritiek zijn.

Dus al dat gezegd, heeft onvermijdelijk te maken met het dagelijks leven, evenals tegenover onomkeerbaar onvoorziene (...), die bepaalde mensen concurreert om te evalueren wat het beste kunnen streven.


In afwachting van meer kan enkele gedachten over ons thema laat de "onomkeerbaarheid van de tijd." António Cardoso