"D'Irreversibilitéit vun der Zäit" (...) 395

D'Liewensdauer, déi mir lieweg ass objektiv, well et heescht eng Realitéit (...), openeen A, B oder C, an där mir d'Mënschheet bilden.

Well de Liewen implizit an der Mënschheet ass, mat dem Zweck dat et erreechst, dat ass fir all Persoun, als kierperlech Existenz, mat engem Matière-Kierpert gekleet.

Conditionéiert op eng gewëssen "Liewenszäit" am Hibléck op seng Längengkeet, déi passen, eng méi laang Liewensdauer oder net.

Et ass "richteg" Perceptioun well d'Liewen (...) exakt ass, virun allem duerch hir vital Schëlder.

Mä et huet en Prinzip, well d'Konzept vun "een" an säin Enn, dat als Matière ausgeliwwert ass, well se operstoe geet fir ze liewen.

Tatsächlech ass et an dëser physescher Existenz, mat engem materielle Kierper gekleet datt Männer a Fraen hir Identitéiten ausdrécken.

Denken, wat se sinn, sie schaffen, si hunn Préfetiounen, Wécklungen an Wënsch, awer och Frustratiounen, Enttäuschungen, Enttäuschungen, verursacht duerch d'Gefill vun Ekel oder Enttäuschung.

Dofir ass d'Prekositéit vum materiellen Liewen, dee mer liewen, sichtbar, well een net "ëmmer liewen".

De onbeschriedene Konditioun vum Liewen ass den aktuellen globalen Raum wou een mat engem "Liewensdauer" verknëppelt ass.

D'"Life-Time" ass d'Ahnung vun enger materieller Zäitdauer Dauer, déi "een" als kierperlech Existenz an engem verderbare Substanz ass.

Tatsächlech ass dës Zoustänn ënnert der menschlecher Art, déi e "materielles Liewen" léiert.

Charakteriséiert an hirer Allgemengheet, wou all Mënsch subjtiv ass, ass et eng irreversibel Konsequenz.

Dofir, a no der Diskussioun iwwer d'Thema "Irreversibilitéit vun der Zäit" verloosse mir nach e puer Iwwerleeungen. António Cardoso